ИДНИНА

Често посакувам
да ми беше даден
некој обичен и мирен живот
некоја сосем мала и средена
душевна вселена

Тихомир Јанчовски, Влакно на јазикот, 2018.

Секое преземање на фотографии од блогот без претходен договор со авторот подлежи на Законот за авторски права.
Any use of photographs from the blog without prior consent of the author is subject to copyright regulations.

© Сашо Димоски/Sašo Dimoski

ПРАШАЊА

Ако ме прашаат како сум, викам арен.
Ако ме прашаат каде сум, викам еве.
Ако ме прашаат што има ново, викам сѐ по старо.
Кога ме прашуваат со кого сум бил и каде,
обично (низ заби) го кажувам името на оној
или онаа или оние со кои сум бил
и (ако морам) и местото каде сум бил.
Ако не ги знаат па ме потпрашаат
која ти е таа, или кој ти е тој
викам една не ја знаеш или еден не го знаеш.
Ете, нашиве луѓе многу сакаат да прашуваат
а јас ич не сакам да ме распрашуваат.

Тихомир Јанчовски, Игла и конец, Скопје, 2016

Секое преземање на фотографии од блогот без претходен договор со авторот подлежи на Законот за авторски права.
Any use of photographs from the blog without prior consent of the author is subject to copyright regulations.

© Сашо Димоски/Sašo Dimoski